ΠΕΙΤΕ "ΟΧΙ" ΣΤΙΣ ΒΕΝΖΟΔΙΑΖΕΠΙΝΕΣ!

Οι βενζοδιαζεπίνες, είναι ναρκωτικά. Προκαλούν εξάρτηση, παρόμοια με αυτή που προκαλεί το αλκοόλ, ή και χειρότερη, γι' αυτό και δεν πρέπει να συνταγογραφούνται για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Ωστόσο, συμβαίνει το αντίθετο, με αποτέλεσμα τη δημιουργία χιλιάδων άρρωστων εξαρτημένων ανθρώπων. Οι προκαταλήψεις, τα τεράστια κέρδη απ' αυτά τα φάρμακα, το γεγονός ότι αποτελούν την εύκολη λύση δια πάσα νόσο και πάσα μαλακία, έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία στρατιών ναρκομανών - θυμάτων των ηρεμιστικών σε όλο τον κόσμο. ΕΥΤΥΧΩΣ κάποιοι γιατροί, όπως η Dr. Heather Ashton, διερεύνησαν το πρόβλημα των ουσιών αυτών εις βάθος και πρόσφεραν στους εξαρτώμενους ασθενείς λύσεις και τρόπους διαφυγής και θεραπείας.

Όποιος θέλει να διακόψει με ασφάλεια τα ηρεμιστικά - βενζοδιαζεπίνες πρέπει να διαβάσει το Ashton Manual. 

Θα το βρει δωρεάν σ' αυτή τη διεύθυνση

http://www.benzo.org.uk/manual/

Αυτά τα φαινομενικά αθώα χάπια βρίσκονται σχεδόν σε κάθε ελληνική οικογένεια (στην Ελλάδα η υπερσυνταγογράφησή τους έχει ξεπεράσει κάθε όριο!) και το αποτέλεσμα είναι χιλιάδες εξαρτημένοι πολίτες, με ποικίλα προβλήματα σωματικά και ψυχικά.

Οι βενζοδιαζεπίνες κυκλοφορούν στην Ελλάδα με διάφορα ονόματα

Xanax (αλπραζολάμη)

Tavor - πρόκειται για το γνωστό Ativan (λοραζεπάμη)

Stedon - πρόκειται για το πασίγνωστο Valium (διαζεπάμη)

Rivotril - ευρύτερα γνωστό σε άλλες χώρες ως Klonopin (κλοναζεπάμη)

Lexotanil - (βρωμαζεπάμη)

και πολλά-πολλά άλλα.

Εδώ μια καλή λίστα με την ουσία, τα brand names, το χρόνο που χρειάζονται για να δράσουν, το χρόνο ημιζωής:         

http://www.uatests.com/drug-information/benzodiazepines-list.html

Τα ηρεμιστικά αυτά σε αναγκάζουν να αυξάνεις τη δοσολογία συχνά, προκειμένου να διατηρείς το επιθυμητό αποτέλεσμα που επιφέρουν. Ταυτόχρονα προξενούν ποικίλες αλλοιώσεις στο σώμα, στο μυαλό και στην ψυχολογία.

Είτε άμεσα είτε έμμεσα σχεδόν κάθε λειτουργία του εγκεφάλου επηρεάζεται από τις βενζοδιαζεπίνες. Πρωτίστως επιδρούν στους υποδοχείς GABA του εγκεφάλου, ενισχύοντας τη δράση του χημικού GABA (Γ-αμινοβουτυρικό οξύ). Πρόκειται για έναν νευροδιαβιβαστή που μεταφέρει μηνύματα από τον ένα νευρώνα του εγκεφάλου στον άλλον. Τα μηνύματα μπορούν να συνοψιστούν σε μια λέξη: "ΗΡΕΜΗΣΕ". Το 40% των εκατομμυρίων νευρώνων του εγκεφάλου ανταποκρίνονται στο GABA, που σημαίνει ότι το GAΒA έχει μια ηρεμιστική δράση στον εγκέφαλο (είναι το φυσικό μας ηρεμιστικό και υπνωτικό).

Αυτή η φυσική δράση του GABA ενισχύεται από τις βενζοδιαζεπίνες (όσο μεγαλύτερη η δόση, σε τόσο μεγαλύτερο βαθμό).

Επίσης, οι βενζοδιαζεπίνες επιδρούν σε δικές τους περιοχές (υποδοχείς) που βρίσκονται πάνω στους υποδοχείς GABA.

Τα διαφορετικά είδη υποδοχέων βενζοδιαζεπινών έχουν ελάχιστα διαφορετικές λειτουργείες. Ένα είδος είναι υπεύθυνο για τα καταπραϋντικά αποτελέσματα, άλλο για τα ηρεμιστικά, και άλλο (ή συνδυασμός τους) για τα αντιεπιληπτικά αποτελέσματα.

Σαν αποτέλεσμα της ενίσχυσης της δράσης του GABA από τις βενζοδιαζεπίνες, η παραγωγή υπαρχόντων νευροδιαβιβαστών απ' τον εγκέφαλο (συμπεριλαμβανομένης της νορεπινεφρίνης, της σεροτονίνης, της ακετυλοχονίνης και της ντοπαμίνης) μειώνεται. Αυτοί οι νευροδιαβιβαστές είναι απαραίτητοι για τη φυσιολογική ετοιμότητα, τη μνήμη, το μυϊκό τόνο, το συντονισμό, τη συναισθηματική ανταπόκριση, τις φυσιολογικές ενδοκρινολογικές λειτουργίες, τον φυσιολογικό καρδιακό ρυθμό, τον έλεγχο της πίεσης και πολλές άλλες λειτουργίες - όλες αυτές μπορούν να υποστούν ζημιά απ' τις βενζοδιαζεπίνες!

Άλλοι υποδοχείς των βενζοδιαζεπινών, που δεν έχουν σχέση με το GABA, βρίσκονται στα νεφρά, στο παχύ έντερο στο αίμα κ.λπ.

Το χειρότερο απ' όλα: O εγκέφαλος, με τη χρόνια λήψη των φαρμάκων (για κάποιες βενζοδιαζεπίνες και για κάποιους ανθρώπους λίγες εβδομάδες είναι αρκετές) "μαθαίνει" ότι δεν έχει ανάγκη από τόσο GABA για να λειτουργεί σωστά, και αρχίζει να παράγει λιγότερο. Όσο πιο πολύ λαμβάνει την τεχνική βοήθεια τόσο πιο πολύ αντιλαμβάνεται ότι ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ GABA (το φυσικό του ηρεμιστικό). Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, τι συμβαίνει όταν ένας χρόνιος χρήστης ξαφνικά διακόπτει τη χρήση των φαρμάκων. Μένει ΕΚΘΕΤΟΣ χωρίς φυσικό τρόπο αντιμετώπισης του στρες. Όπου "στρες" δεν εννοούμε το φυσιολογικό άγχος, αλλά την πλέον επώδυνη στέρηση που μπορεί να βιώσει το σώμα (ακόμα και η στέρηση της ηρωίνης περνάει σε λίγες εβδομάδες και δεν μπορεί να επιφέρει τον ΘΑΝΑΤΟ σε αντίθεση με τη στέρηση κάποιων βενζοδιαζεπινών, όπως το xanax, από υψηλές δόσεις, αν η διακοπή γίνει απότομα). Μιλάμε για συμπτώματα όπως:

Μύες/ αρθρώσεις: Πόνοι στους μύες, πόνοι στις αρθρώσεις, τρέμουλο, μυοκλονικοί σπασμοί.
Γαστρεντερολογικά: στομαχικοί πόνοι, κράμπες, διάρροια, φούσκωμα, δυσπεψία
Κεφάλι/πρόσωπο: πόνοι στο σαγόνι, πόνοι στα δόντια, πίεση στο κεφάλι, κάψιμο στο μέτωπο, τρίξιμο δοντιών, πονοκέφαλος / ημικρανία, παραισθησίες στο πρόσωπο, μυρμήγκιασμα στο κεφάλι, ζαλάδα
Διαταραχές αντίληψης: αίσθημα ότι περπατάς πάνω σε σύννεφο, ότι το σώμα είναι από ζελέ, τα αντικείμενα δείχνουν διαφορετικά, υπερευαισθησία στο φως, στον ήχο, στην αφή, αίσθημα ότι ο εγκέφαλος κινείται μέσα στο κεφάλι, αίσθημα υπερβολικού κρύου ή ζέστης, φαγούρα, αίσθημα εντόμων κάτω απ' το δέρμα
Αναπνευστικό: δύσπνοια, δυσκολίες στην αναπνοή, ταχύπνοια
Νευρολογικό: τρέμουλο, αίσθημα σαν ηλεκτροσόκ σε όλο το σώμα, παραισθησίες, κάψιμο, μούδιασμα, νευραλγίες
Καρδιολογικό: διαταραχές στην πίεση του αίματος, αίσθημα παλμών, ταχυκαρδία
Ισορροπία: ζάλη, διαταραχές ισορροπίας στη βάδιση, έλλειψη συντονισμού, ίλιγγος
Όρεξη: μειωμένη ή αυξημένη όρεξη, δίψα, απότομη απώλεια βάρους, εμετός
Ύπνος: ψευδαισθήσεις κατά τη διάρκεια του ύπνου, αϋπνία, εφιάλτες, σύνδρομο ανήσυχων ποδιών
Ουροποιητικό: ακράτεια, συχνουρία
Ορμονολογικό: διαταραχές περιόδου
Ακοή: αλλοιωμένη ακοή, εμβοές ώτων/κουδουνίσματα

Αποπροσωποποίηση/ αποπραγματισμός: αίσθημα ότι είσαι αποκομμένος απ' τα πράγματα, απ' τους άλλους, απ' τον εαυτό σου και το σώμα σου, ότι δεν υπάρχεις, ότι δεν βλέπεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη
Ψυχολογικά Συμπτώματα: κατάθλιψη, αυπνία, ιδιαίτερα αυξημένο άγχος, κρίσεις πανικού, δύσπνοια, νευρικότητα
Σεξουαλικότητα: μειωμένη (και σπάνια αυξημένη) λίμπιντο
Συμπεριφορά:επιθετικότητα, απάθεια, εχθρικότητα, υπερκινητικότητα, υστερικό γέλιο, ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές
Φοβίες: φόβος για τρέλα, αγοραφοβία, φόβος απώλειας ελέγχου, φόβος επικείμενης καταστροφής, φόβος θανάτου
Σπάνια και μετά από απότομη διακοπή σε υψηλές δοσολογίες (κυρίως σε βενζοδιαζεπίνες με μικρό χρόνο ημιζωής): ντελίριο, ψύχωση, ψευδαισθήσεις, επιληπτικές κρίσεις

Προκαλεί εντύπωση που δαιμονοποιούμε τα παλιότερα φάρμακα (valium...) και εμπιστευόμαστε τα νεότερα (xanax). Στην πραγματικότητα τα νεότερα σκευάσματα, αυτά με τον μικρό χρόνο ημιζωής (το xanax έχει τον μικρότερο) προκαλούν όχι μόνο τη χειρότερη μορφή ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ αλλά και τα πλέον επώδυνα και επικίνδυνα στερητικά σύνδρομα.

Δεν είναι τυχαίο που γιατροί ΨΑΓΜΕΝΟΙ επάνω σε αυτά τα ναρκωτικά  (γιατί οι περισσότεροι, δυστυχώς, δεν είναι) προτείνουν την αντικατάσταση μιας βενζοδιαζεπίνης μικρής ημιζωής με μια βενζοδιαζεπίνη μεγαλύτερης (για παράδειγμα η Dr.Ashton προτείνει τη σταδιακή αντικατάσταση του xanax με το valium). Στην Ελλάδα, ωστόσο, είναι από δύσκολο έως αδύνατον να βρεθεί γιατρός που θα στηρίξει τον ασθενή που θέλει να ακολουθήσει τον εύκολο τρόπο διακοπής των δυσκολότερων ηρεμιστικών, συνταγογραφόντας του τα απαραίτητα χάπια. Θα συστήσει τη σταδιακή απευθείας διακοπή (και συνήθως σε χρόνους μη ρεαλιστικούς). Παράδειγμα - η διακοπή 0,25mg xanax την ημέρα είναι μη ρεαλιστικός τρόπος.

ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ ΟΤΙ Η ΔΙΑΚΟΠΗ ΜΙΑΣ  ΒΕΝΖΟΔΙΑΖΕΠΙΝΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΡΓΑ ΕΝΝΟΟΥΜΕ  Α Ρ Γ Α !!! Ας πάρει μήνες, ας πάρει χρόνια. Είναι ο μόνος τρόπος να ελαχιστοποιηθούν τα στερητικά συμπτώματα και να αποφευχθούν τα επικίνδυνα - όπως είναι οι επιληπτικές κρίσεις και το delirium tremens.

Για την Dr. Ashton

H Heather Ashton ίδρυσε και λειτούργησε μια κλινική απεξάρτησης για τους ανθρώπους που είχαν μπλέξει με βενζοδιαζεπίνες, απ' το 1982 έως το 1994. Στην κλινική περιέθαλψε και βοήθησε πάνω από 300 ασθενείς, παρατηρώντας την πρόοδό τους μέρα με τη μέρα και μαθαίνοντας πολλά για τις βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες της χρήσης αυτών των ουσιών. Κάποιοι απ' αυτούς ήταν χρήστες για πάνω από 20 χρόνια, και κατάφεραν επιτυχώς να διακόψουν τα φάρμακα, απ' τα οποία ήθελαν να απαλλαχθούν επειδή δεν ένιωθαν καλά, έχοντας ποικίλα συμπτώματα σωματικά και ψυχολογικά. Όπως αναφέρει η Dr. Ashton "Πολλοί είχαν υποβληθεί σε νοσοκομειακές εξετάσεις με πλήρεις γαστρεντερολογικούς, καρδιολογικούς και νευρολογικούς ελέγχους (σχεδόν πάντα με αρνητικά αποτελέσματα). Ένας αριθμός τους είχε εσφαλμένα διαγνωστεί με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας. Αρκετοί είχαν χάσει τις δουλειές τους λόγω συνεχών ασθενειών".

Οι ασθενείς αντιλήφθηκαν πρώτοι, πριν από τον ιατρικό κλάδο, ότι η μακρόχρονη χρήση βενζοδιαζεπινών δημιουργούσε προβλήματα.

Σ' αυτό το ολιγόλεπτο βίντεο η Dr. Ashton μιλάει για την ασφαλή διακοπή των βενζοδιαζεπινών:

περισσότερα σχετικά με τις βενζοδιαζεπίνες και την ασφαλή διακοπή τους σύντομα...